„Chrobot” w mediach, wywiadach i recenzjach:
W szczerym wywiadzie Wiki Kwiatkowskiej i sesji Rafała Masłowa, o tym, czego nie widać na pierwszy rzut oka w życiu podróżnika i reportera, o ukrytych kosztach i trudnych wyborach.
„Reporter i podróżnik w swojej nowej książce „Chrobot” pokazuje życie najzwyklejszych ludzi w różnych zakątkach globu. I robi to fenomenalnie.”
MARTÍN CAPARRÓS, jeden z najważniejszych reporterów na świecie, o „Chrobocie”:
Jak wspaniale jest – wśród tylu autorów, którzy chcą opisać tylko swój mały światek – odnaleźć od czasu do czasu takiego, który próbuje opisać świat w całości. Nawet jeśli to niemożliwe, jest to piękna próba.
„Opowieści o życiu najzwyklejszych ludzi składają się w ‚Chrobocie’ na wielowymiarowy portret współczesnego świata, który, dzięki tej intymnej perspektywie, zmusza nie tylko do zastanowienia. Zmusza do działania. Bo zupełnie niepostrzeżenie każdy z nas zaczyna się czuć ósmym bohaterem tej historii. Czyta się jednym tchem. Imponująca książka.”
Katarzyna Borowiecka, Trójka
W fantastycznej rozmowie w „Klubie Trójki” – o różnicach w chrobotowych światach, których nie widać, o japońskim „indywidualizmie”, kolumbijskim machismo, zimbabwejskim modelu wychowania dzieci, kuchni pracy reportera i dziesiątkach wersji „normalności” sportretowanych w mojej książce. Do posłuchania TUTAJ.
Fragment „Chrobotu” czyta Marcin Perchuć.
O ważnych sprawach, a zupełnie na luzie, podczas przejażdżki z Piotrem Kędzierskim w Onet Rano. O podejściu do ryzyka, nierównościach w świecie i różnicach międzykulturowych, egocentryzmie podróżników i narkotycznym uzależnieniu od poklasku i owacji, od którego trudno się uwolnić. Do obejrzenia TUTAJ.
„Chrobot” dostał pięć gwiazdek w całostronicowej recenzji Krzysztofa Masłonia w „Do Rzeczy”.
„Ważną i potrzebną książkę napisał Tomasz Michniewicz. Czytelniku, czy słyszysz koło siebie drażniący, niepokojący chrobot? I czy naprawdę uważasz, że przyszło Ci żyć w najlepszym ze światów?”
„O tej książce będziesz myślał przez tydzień. Powiedzieć, że otwiera głowę, to jak nic nie powiedzieć.”
W osobistym wywiadzie z redaktorem naczelnym NaTemat.pl, Michałem Mańkowskim, o Polsce widzianej z dalekiej perspektywy, międzykontynentalnej przepaści, konfliktujących systemach wartości i różnicach między tym, co widzą turyści, a tym, w czym żyją lokalni mieszkańcy. Do przeczytania TUTAJ.
W „Życiu jak marzenie” Marzeny Chełminiak. O tym, jak rodziła się historia „Chrobotu”, jak wyglądało zbieranie materiałów, co denerwuje mnie w turystyce, z jakimi mitami walczę i czy swoją działalność postrzegam jak misję. Do posłuchania TUTAJ.
W rozmowie Pawła Siwka w „Poranku Dwójki” o ukrytych znaczeniach „Chrobotu” i sensie ukrytym między opisanymi w nim siedmioma historiami. Do posłuchania TUTAJ.
W rozmowie z Michałem Piwowarkiem o tym, czy możliwe jest dojście do jakiejś wersji reporterskiej „prawdy”, przyglądając się siedmiu historiom w „Chrobocie” i jak kształtuje się wyobrażenie o świecie podczas pracy nad taką książką. Do posłuchania TUTAJ.
„„Chrobot” jest książką na trudną współczesność, kiedy mocniej podkreśla się i zauważa różnice, dzieli ludzi ze względu na ich narodowość, wyznanie czy kolor skóry. Michniewicz – na przekór temu – znajduje w odmiennościach podobieństwa, ważne punkty wspólne. Przepiękna i mądra książka.”
„To wielopłaszczyznowa, niepowtarzalna i fascynująca opowieść, próbująca nakreślić świat, w którym żyjemy. Próbująca, bo autor nie uzurpuje sobie prawa do objaśniania całego świata. To ledwie wycinek. (…)
„Chrobot” nie tylko pokazuje człowieka i jego rzeczywistość, ale też próbuje uświadomić, dlaczego ona tak wygląda, szuka przyczyn i skutków. (…) W trakcie lektury stajemy się ósmym bohaterem. Szukamy w „Chrobocie” swojego miejsca i to jest kapitalny element tej książki – bo stawiamy siebie na równi z innymi, podajemy sobie rękę z człowiekiem z drugiego końca świata. (…)
„Chrobot” to również rodzaj literackiego eksperymentu, który do samego końca zmusza do myślenia poprzez zaskoczenie, manipulowanie perspektywą, igranie z czytelnikiem, który zadowolony z siebie chce myśleć, że już poszerzył sobie horyzonty, czuje się mądrzejszy, bardziej uświadomiony, bo przeczytał trochę o świecie i cudzym życiu, i się zadumał. „Chrobot” żąda, by kwestionować, szukać, myśleć, nie zadowalać się tylko własną perspektywą.”
„Chrobot” to książka zmuszająca do przyjęcia różnych perspektyw, kiedy myśli się także o tym, co dla nas najważniejsze. Umiejętnie obrazująca uwarunkowania dające człowiekowi dużo albo niewiele możliwości. (…) Interesująca i przykuwająca uwagę od pierwszej do ostatniej strony książka o trudnych relacjach człowieka ze światem. I o świecie, o którym wciąż wiemy zaskakująco niewiele.
Długo czekałam na tego rodzaju lekturę. Tomek Michniewicz postanowił po raz pierwszy nie opisywać świata oczami podróżnika, a oddać głos mieszkańcom siedmiu zróżnicowanych kulturowo krajów. I zrobił to znakomicie.
„Moja książka tygodnia. Ma Tomasz Michniewicz talent do snucia rozbudowanej, wielogłosowej opowieści bez usypiania czytelnika, trafnie podsuwając co jakiś czas chwytliwe momenty i angażując czytelnika do ocen, porównań z własnym dzieciństwem ale też bardziej ogólnych obserwacji kulturowych.”
„Siedem postaci, na początku nie mających ze sobą nic wspólnego, podczas lektury powoli stają się coraz bliższe sobie, aż w końcu zlewają się w jego człowieka. W ciebie. Bo historia niepostrzeżenie przechodzi do ciebie, ósmego bohatera tej książki. Nagle Ty jesteś na widoku, twoje wybory życiowe, twoja społeczna odpowiedzialność. I może ci się nie spodobać to, co zobaczysz.”
„To nie jest wygodna lektura, to jedna z tych pozycji, która uwiera i pewnie jeszcze długo po lekturze będzie uwierać.”